Techniek

Ik ben geen technisch fotograaf, laat ik dat even voorop stellen. Maar ik weet natuurlijk best wel hoe ik mijn camera moet instellen, al weet ik echt niet iedere functie te benoemen. Ook weet ik hoe ik mijn flitsers in mijn studio kan gebruiken. En ik snap best wel iets van uitsnede en compositie. Maar ik ben niet technisch. Ik werk vanuit gevoel. Al geruime tijd werk ik graag met modellen. Ik ben een beetje uitgekeken op lege gebouwen, landschap of insecten. De vrouwelijk vormen vind ik mooi en ik zet die graag zo mooi mogelijk neer. Vorig jaar werkte ik nog veel op locatie en regelde altijd de mooiste plekjes voor een shoot. Maar ik was altijd afhankelijk van anderen. En niet alles kan zomaar overal. Ik wilde naaktfotografie gaan doen en je doet dat niet zomaar even op de hoek van de straat. Kortom ik had een uitdaging.

Meeliften

Nu mocht ik een keer meeliften met een andere fotograaf. Die stelde zijn studio beschikbaar en ik mocht mijn eerste echte naaktshoot doen. Ik was verkocht. Het model liep poedelnaakt door de studio en deed nergens moeilijk over, maar dat was niet waarom het leuk was. Het intieme samenwerken met haar. Maar ook het spelen met licht en vorm. De interactie. Ik vond het leuk. En ik bleek er ook best wel goed in te zijn. Ik weet niet of je dat mag zeggen over je eigen werk, maar als ik het vergeleek met andere fotografen, dan deed ik het best aardig. Maar ik had nog steeds de beperking van het niet hebben van een veilige en eigen plek. Tot ik op een dag een studio tot mijn beschikking kreeg. Een oud gebouw en anti-kraak. Ik investeerde in wat flitsers en voor ik het wist had ik een echte professionele studio. Dit heeft mijn werk een enorme boost gegeven. Ik kan nu wanneer ik wil mijn gang gaan. Ik maak eenvoudige licht situaties maar ook hele decors met sneeuw en bos. Vaak ieder vrij moment wat ik heb. En altijd rond een model.

Partytime

Door die veilige studio kon ik opeens ook veel naakt doen. Nu krijg ik wel eens van die vragen van mensen om me heen. Of kan ik me wel concentreren met zo’n naakte dame. En zelfs dat er zeker wel heet aan toe gaat tijdens een shoot. Ik glimlach dan altijd maar een beetje en geef een knipoog. Blijkbaar hangt er een bepaalde verwachting van mensen rond dergelijke fotografie. Het zal wel altijd partytime zijn. Maar niets is minder waar.

Hard werken

Het is hard werken. Misschien wel harder werken dan een fotoshoot met kleding. Ik ben een perfectionist. Ik denk dat je dat als fotograaf vrij snel bent. Je maakt tenslotte die ene foto en heel veel mensen krijgen die te zien. Je let dus op ieder element. Is het licht goed en hoe valt een schaduw. Wat doen we met die hand. En hoe krijg ik die ene huidplooi mooi. Je bent eigenlijk tijdens een shoot met naakt constant bezig met het plooien en vormen van een menselijk lichaam. En dan ben je niet alleen met licht en vorm bezig maar ook nog eens met ethiek. Kan dit wel en past het nog binnen het beeld dat ik voor ogen heb. Geloof me, het zweet loopt me soms over mijn rug tijdens een dergelijke shoot, en dat is niet omdat er een mooi model bloot voor mij staat. Het is keihard werken en scherp blijven.

Spannend

Waarom schrijf ik dit nu. Ik spreek veel fotografen en vele van deze mensen vinden het fotograferen met een model eng. Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Het idee dat je iemand moet vertellen wat te doen, hoe te staan of zitten. En dan ook nog eens met techniek bezig zijn, boezemt ze angst in. Of in ieder geval heel veel spanning. De verwachting en het falen heeft een extra lading gekregen. Maar neem van mijn aan. Het is juist heel erg leuk. Je maak de foto opeens niet meer alleen. Er is interactie en je wordt gedwongen uit je comfort zone te stappen. Neem een mooie dag. Vraag je buurmeisje of speur op Facebook en ga aan de slag. Spring in het diepe en daag jezelf uit.

Durf te kijken

Maar ik heb een hele belangrijke tip hierin. Eentje die heel veel fotografen laten liggen. Durf te kijken. Ik heb gemerkt dat veel fotografen als ze met mensen werken de neiging hebben om maar door te klikken. Geen aanwijzingen te geven. En hopen dat ze door kwantiteit, de kwaliteit krijgen. En zeker bij naakt komt dit nog vaker voor. Als je alleen maar staat te kijken dan zou wel eens de indruk kunnen ontstaan dat je staat te gluren. Wat natuurlijk onzin is. Ga gewoon eens voor je model staan en kijk, ja ook als ze poedelnaakt voor je staat. Kijk wat je ziet. Wat doet de houding. Wat doet het licht. Pas dan ga je vormen en neerzetten. Neem je tijd en kijk met je ogen en niet met je lens. Een mooie uitspraak die ik altijd hanteer is dat een foto zowel voor als achter de camera wordt gemaakt en niet in de camera.

(Dit artikel is eerder gepubliceerd op Zoom.nl)