Oude doos

Horrorfotografie ontstond al tijdens de eerste fotografie. Je zag oude grijze foto’s met mensen die afgebeeld stonden met enge attributen als schedels of geestverschijningen die door middel van dubbele belichting was gemaakt. Vaak iemand met een wit laken, maar voor die tijd vond men dat al heel eng. Maar de mens is veranderd over de jaren en ook onze smaak en vooral prikkels zijn veranderd. Nu zijn er veel varianten van horrorfotografie, je kunt een scene maken met zo’n geestverschijning, veilig en een beetje eng. Maar er zijn fotografen voor wie het niet gruwelijk genoeg kan zijn. Het mag van mij ook best wel ver gaan. Bloed, afgehakte ledematen, zombies, ellende en gruwel. Het is heel grappig om hier mee bezig te zijn en eigenlijk is de grootste belemmering je eigen omgeving.

Omgeving

Zoals enkele van jullie misschien weten, doe ik ook naaktfotografie. Mijn omgeving reageert hier wisselend op maar over het algemeen positief. Maar zodra ik met horror aan de slag ga is het opeens voor de meesten heel fout. Dit komt denk ik omdat je als fotograaf echt je duistere kant laat zien en dat schrikt mensen af. Aan de buitenkant kom je over als een aardig persoon maar dan opeens laat je scenes zien die zo donker kunnen zijn dat men gaat twijfelen over je psychische gesteldheid. En laat dat nu juist datgene zijn wat zo leuk is aan deze vorm van fotografie. Naaktfotografie wordt gezien als intiem maar als ik eerlijk ben dan vind ik horror veel intiemer. Je mag je helemaal laten gaan zolang iedereen die met je mee doet er hetzelfde over denkt. Dus de grens die je mag opzoeken is je eigen duistere en zieke fantasie. En als je je omgeving kunt overtuigen dat je gewoon een aardig mens bent, kun je heel leuke dingen maken.

Wees niet bang

Het is eigenlijk lastig om exacte techniek hier te bespreken. Dus laat ik wat voorbeelden geven als inspiratie van wat je kunt doen met horrorfotografie en hoe je hier in kunt beginnen en groeien. Ten eerste is het natuurlijk met een goed idee komen. Wees niet bang om hierin te ver te gaan. Je wil immers bang maken en misschien zelfs shockeren. En dan is het een kwestie van het vinden van de mensen die dit met je willen uitwerken. Op bijvoorbeeld Facebook zijn er veel groepen met modellen en mua (makeup artists) en in die groepen worden veel oproepjes geplaatst voor normale shoots. Mijn ervaring is dat als je iets plaatst wat anders is dan de standaard, je vrij snel mensen vindt. Een model kun je als vampier laten opmaken en regel een tweede model als slachtoffer. Is al veel gedaan maar nog steeds leuk. Maar je kunt meer.

Slachtoffer

Zo heb ik een meisje neergezet als demon. Wonden gemaakt met latex en bloed. Ik had hiervoor een goede mua en gewillig slachtoffer. Het licht van opzij om zo mooie schaduw te krijgen. Dus lekker donker gehouden en de ogen in Photoshop nabewerkt, er zijn lenzen te koop in de feestwinkel waarmee dit natuurlijk ook kan. Mensen vonden het eng en zelfs naar om naar te kijken. Mooi, missie geslaagd. Mijn zoontje wilde ook een keer. Dus heeft een visagiste hem lekker vies gemaakt met makeup. Giechelen toen ze hem met een sponsje in zijn nek zat of bij zijn voeten. Een scene gemaakt van houten schotten en een zak stro. Een bontkraag gesloopt en er een stuk rauwe lever in. Beetje nepbloed en als resultaat, een uitgehongerd en toch wel eng jongetje. En ja, een hoop lol. Mensen vonden beide foto’s heel naar om naar te kijken. Zo iets doe je toch niet met je kind. Zolang die het leuk vindt, en niets moet, en ik geen bezoek ga krijgen van jeugdzorg is er niets aan de hand. Tijdens een shoot is het namelijk helemaal niet eng. Je bent bezig met techniek en het neerzetten van een scene.

Subtiel vs Kettingzaag

Overigens hoef je ook niet gelijk over afgehakte armen en benen rond te strooien. Het mag ook heel subtiel. Een mooie foto met een enge schaduw. Een donkere steeg met slechts een silhouet van iets engs. Een lief meisje in vrolijk zomerjurkje maar die teddybeer die ze vasthoudt is toch wel een beetje eng doordat het een mes vast heeft. Bedenk dat er veel vormen zijn. Van liters bloed tot klein en subtiel. Zo had ik een heel mooi meisje in mijn studio. In overleg met haar moeder mocht ze ook poseren met een kleine kubus. Ik heb er een mooie zachte foto van gemaakt, bijna een schilderij. Maar kenners weten de box te herkennen uit een horrorfilm. Een box die de sleutel is tot de hel. Vaak zit het in hele kleine details die niet iedereen ziet. Tot je het ziet als liefhebber en je een kleine rilling niet kunt onderdrukken.

Lekker vies doen

Het leuke van horrorfotografie is dat je eigen fantasie je beperking is. Met latex, nepbloed, gescheurde kleding en een donkere kelder of kamer kom je heel ver. Mensen zijn er altijd wel voor te vinden. Het vraagt geen speciale techniek of speciale apparatuur. Wat wel heel belangrijk is dat je een goed verhaal voor ogen hebt. Dat je weet wat je wil vertellen of wil laten zien. En het is belangrijk dat je een model hebt die een goede expressie kan neerzetten. Omdat ik naakt doe wilde ik ook eens een combinatie maken. Ik maakte een flinke emmer slijm aan. En vond model die daar wel in rond wilde glibberen. De poses en blikken die ze gaf maakte dat de foto de uitstraling kreeg die je hier ziet. Het heeft niets erotisch meer en is eerder kil en eng. Omdat je met bloed, slijm en vuil werkt is het wel vaak rekening houden dat je het ook weer mag opruimen.

Een ondergespetterde badkamer waarin het net is of er een gruwelijke slachtpartij heeft plaatst gevonden kan heel leuk zijn. Rode voegen omdat je het niet meer schoon krijgt is minder fijn, dus hou ook hier rekening mee. Ook met wat je het model aandoet. Gebruik middelen zoals speciaal nepbloed of producten die uit de voedingsindustrie komen en bijvoorbeeld geen verf of chemicaliën. En probeer vooraf eerst even zelf uit. Smeer wat nepbloed in je haar. Liever dat jij een weekje met een rode haarlok loopt dan dat een model weken met rood haar rondloopt.

Voorbereiding

Deze vorm van fotografie vraagt wel meer voorbereiding al is dat natuurlijk afhankelijk van wat je wil maken. Een vampier die in een nek bijt is vaak makeup en belichting. Maar ik ga vaak liever een stukje verder. Soms ligt er op mijn keukentafel een gemummificeerde baby. Een pop met wat papier-maché en dan verven. Kippenbotjes bewaren en schoonmaken en ik heb de perfecte voodoo dol. Of ik fabriceer een parasiet die zich een weg naar buiten gaat klauwen of gruwelijke wonden. Nepbloed en watten in boterhamzakjes of condooms, ja het klinkt bizar maar maakt hele mooie ingewanden. Het is even de fantasie de vrijheid geven en vooral ook proberen. Mensen die bij mij thuis komen moet ik soms even uitleggen dat die emmer met ingewanden nep is. Feestwinkels verkopen ook veel maar ik vind het vaak net iets te nep. Maar als je niet handig bent is dat wel een goede plek om eens te snuffelen. Overigens kun je modellen vinden op bijvoorbeeld Facebook of je omgeving. Maar denk ook eens aan Cosplayers. Ieder jaar zijn er de Elf Fantasy fairs in Nederland. Daar lopen heel veel mensen rond met fantastische outfits. Niet perse horror, maar je vindt er wel gelijk denkende.

Wees creatief

Er is veel inspiratie te vinden op het internet. Er zijn fotografen die gespecialiseerd zijn in dit genre en waar ook ik nog veel van kan leren. Maar wat zij doen is niets anders dan heel goed zorgen voor styling en techniek maar vooral laten ze zich niet tegenhouden door wat andere zouden kunnen zeggen. Ze gaan met hun fotografie in tegen alles wat veilig en lief is. Ze zoeken grenzen op en raggen daar met een bebloede kettingzaag overheen. Om Horror goed te kunnen neerzetten moet je niet bang zijn voor je eigen duistere fantasie. Laat maar lekker de vrije loop. Het maakt je echt geen serie moordenaar als je een foto maakt van een model die zichzelf in stukken hakt en aan haar eigen arm knaagt. Het betekend dat je creatieve geest hebt die je zo nu en dan lekker de vrijheid geeft. Je kunt het mooi vinden of niet, smaken verschillen. Maar als je het wil proberen, begin eens eenvoudig. Een flesje nepbloed bij de feestwinkel. Een bot keukenmes. Een donkere omgeving en een model in eenvoudig jurkje. En van daaruit mag je zelf bedenken welke kant het opgaat.