Ik ben een beetje aan het opruimen en kom de allereerste foto tegen die ik met een model gemaakt heb. Ergens tussen 1988 en 1993 gemaakt. Dus ik als broekie van, ik denk 23, op pad met een mooi meisje en een visagiste. Analoog, digitaal was er nog niet echt, en dan toch dit maken. Ik weet nog wel dat ik bloednerveus was. Ze was van rond mijn leeftijd. Mooi. En ik het diepe in met een camera. Toch als ik kijk dan zijn het hele mooie foto’s, natuurlijk kan er veel verbeterd worden. Maar ik durf te zeggen dat ik het wel kon. En ook eigenlijk met een heel mooie vrouw. Ik ben benieuwd wat er van haar terecht is gekomen. Ze zal van mijn leeftijd zijn. Ik weet niet eens meer hoe ze heet. Ze zeggen wel eens “je vergeet nooit je eerste” en ik weet dat dit op iets anders slaat, maar voor mij was zij mijn eerste echte model voor de camera. Zussen en nichtjes even daargelaten. Het eerste vreemde mooie meisje dat ik mocht vastleggen. Ik krijg wel eens naar mijn hoofd geslingerd waarom ik dan wel denk te mogen meepraten over professionaliteit in fotografie. Dan glimlach ik maar een beetje. Ik denk dat ik dat namelijk wel kan en mag. Ik denk dat ik wel voldoende ervaring heb in fotografie, film en televisie. En ja, ik heb een ego, dus niet zeuren.