Ik vind het een uitdaging om verschillende stijlen en technieken te proberen. Dit houdt je als fotograaf scherp en zorgt er ook voor dat je kennispalet steeds groter wordt. Ik wilde al een tijdje het begrip Levitation photography (zweef-fotografie is denk ik een beetje de Nederlandse vertaling) uitproberen. Je ziet dit soort foto’s wel eens voorbij komen. Veel fotogroepen geven dit type fotografie aandacht en een beetje modelfotograaf heeft het gedaan of geprobeerd. Zelf ben ik echter een beetje uitgekeken op zwevende dames in een bos. Zwevend, net boven een wateropervlak of tussen een bloemenveld. Vaak zijn het sprookjesachtige beelden. Het is mooi, maar al vrij veel gedaan. Ik wilde iets anders.

De kunst van het weglaten

Ten eerste even iets over de techniek. Eigenlijk is het niet zo moeilijk om iemand te laten zweven. Belangrijk is het om je camera op een statief te zetten. Je maakt namelijk een foto van de plek waar je iemand wil laten zweven zonder dat er iets in staat. Dus bijvoorbeeld dat lege bospad. Dan zet je een stoep of trapje neer en laat je je model hierop plaatsnemen. De pose zet je zo neer dat het lijkt of degene zweeft. Let wel op lijf en ledenen, met andere woorden, iemand hoeft niet door de rug te gaan hiervoor. Let er ook op dat het lichaam niet platgedrukt wordt door de stoel of trap of dat lichaamsdelen worden afgedekt. Dan is het een kwestie van de beelden over elkaar leggen in een fotobewerkingprogramma, de trap of stoel wegpoetseneen beetje schaduw erin editen en voila: Iemand zweeft!

Even droog oefenen

Omdat ik dit niet vaak doe heb ik eerst even een testje gedaan in mijn tuin. Mijn zoon wilde wel als model fungeren. Deze test was nodig omdat ik eigenlijk nogal iets van plan was. Een zweef foto in andere stijl met model. Geen sprookje maar iets stoers op locatie. Ik had eerder ook een test gedaan in de studio, maar het viel me op dat dit lastiger was. Studio licht is toch wat nauwkeuriger en de schaduwen vielen niet zoals ik wilde. Om dit te doen is daglicht eigenlijk eenvoudiger en ook veel mooier. Een studio blijft een kunstmatige omgeving en het resultaat lijkt daardoor minder realistisch.

Het onmogelijke mogelijk maken

Nu ben ik niet van even snel en eenvoudig. Ik had een specifiek beeld voor ogen. Bij voorbaat zeg ik dat dit niet origineel is. Ik heb het eerder gezien ongeveer in deze stijl en ik wilde het ook doen. Beter goed gejat dan slecht verzonnen en daarbij komt dat zelfs een geleend concept toch wel eigen wordt door een eigen stijl. Ik wilde een mooi model in een manga stijl outfit met super gun. Nu heb ik een mooi netwerk en met daarin Pamela van VIP-promo. Zij verzorgt met haar team mooie dames promotiewerk op verschillende events.

De stoffen voor het pak

Denk aan die mooie promobabes tijdens races. Zij was wel in voor iets anders dan normaal en liet een pak speciaal hiervoor maken. Het pak was in dezelfde tinten als een nerf-speelgoed-geweer, dat ik zelf heb geverfd. Als fotograaf ben je soms ook veel bezig met styling en kun je soms ook uren aan de keukentafel rondhangen met potjes verf.

Door het rulle zand

Dus ik had een mooi model. Een super sexy pak. Een enorme stoere gun. En een inspirerende lokatie. Het weer was een beetje wisselvallig wat het ook lastig maakte. Bedenk dat je zowel de lege foto als die met model in dezelfde licht-setting moet hebben. Model in de zon en het plaatje zonder in de schaduw werkt niet echt fijn in de nabewerking. We vonden een mooie plek met uitzicht over de vlakte. Trapje in het zand en toen het model in de juiste pose. Natuurlijk voordoen want ik had een bepaald idee in gedachte en dat is niet eenvoudig om over te brengen!

Pam van VIP-promo was mee voor het model en de kleding, maar ze hielp ook om de foto tot stand te brengen. Een flip met het haar en zand gooien voor de effect foto waren ook haar ding. Het geheel zorgde ervoor dat ik alle beelden had die nodig waren voor het eindplaatje.

Even iets verder schuiven

Photoshop deed de rest: het wegpoetsen van trapje en Pam. het aanbrengen van het effect-zand en vervolgens de kleur, contrast en belichting aanpassen. Ik had bewust een hoog contrast gekozen en de kleuren naar paars en geel getrokken. Het mocht er best wel heftig uitzien. Het was een kwestie van de schuifjes in het nabewerkingsprogramma iets verder te schuiven dan het gevoel en oog zegt dat het mag. Het resultaat, een actiefoto die zo uit een SF-film zou kunnen komen. Niet de standaard zweef foto en dat is precies wat ik wilde.

Verleg de grens

Ik heb een bestaande techniek gebruikt maar wel in een stijl die mij aanspreekt. En daarmee hoop ik ook de lezer hier te inspireren. Er zijn heel veel gebruikte technieken in de fotografie. Die gebruiken is niets mis mee, maar je mag de grenzen verleggen en het net iets anders doen. Er zijn geen regels en je bepaald zelf wat werkt en wat niet. Ik zeg het wel vaker om niet te gaan voor veilig. Daag jezelf uit en probeer wat nieuws. Kijk naar de uitdaging en werk terug naar wat nodig is. Een model dat vliegt of zweeft, hoe doe je dat zonder montage in Photoshop? Hoe zorg je dat het er natuurlijk uit blijft zien? Goed kijken en proberen. Je eigen fantasie is de grens, niet de techniek.

Model: Joyce
Catsuit: VIPpromo
Styling: Pamela van der Made (VIPpromo)